olga bütün kadın oyunlarını bir anne şefkatiyle yapıyordu: kendini beğendirmeye çalışan Oblomov’un çabalarıysa tutku doluydu. Fakat en çok yaptığı şey, Olga’nın ayakları dibine oturmak, elini kalbine koyup sesini dinlemek ve hayran bakışlarını ona dikmekti. Olga bu bakışlardan çok hoşlanır, ”ne derin sevgi!” diye övünürdü: çok iyi tanımaya başladığı Oblomov’un ruhunda en küçük bir gevşeme, bir uyuşma gördü mü hemen sitemlere başlardı. bu sitemlere zaman zaman acı bir yeis, bir hata etmilşolma korkusu da karışırdı. Arada bir Oblomov tam esneyecekken Olga’nın şaşkın bakışıyla karşılaşır ve hemen eliyle ağzını kapardı. Yüzündeki en ufak bir uyku belirtisi Olga’nın gözünden kaçmazdı. Ona her zaman ne yaptığını değil ne yapacağını da söylemek zorunda kalırdı .Oblomov’u asıl korkutan, sitemişitmekten çok kendi sıkıntısının ona da geçmesi , soğuk ve kayıtsız davranması tehlikesiydi. içine bu korku girince hemen kendini toplar harekete geçerdi; o zaman araya giren gölgeler dağılır içlerinde doğmaya başlamıış sevgi tekrar ışıklanır güçlenirdi.
11 February 10 at 17:38
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder