Şimdi kalbimde kavak yelleri esiyor
Hüznüm doruklarına ulaştı taştı gidiyor
Ruhum bir ağırlık daha kalktı gibi hissediyor
Ben yanılmışım, zaman telafisiymiş herşeyin..
Boşa vakit kaybetmişim sadece
Aklımda ne soru ne sızı
Yüreğime ise derin bi sessizlik hakim şimdi
Ben yanılmışım, kimse bu kadar çok sevemezmiş
Bahar geldi açtı gönlümün çiçekleri
Elbet yine sevecek küçük yüreciğim
Yine büyük sevdalar yaşayacak ağırlığınca
Ben yanılmışım, her mevsim aynı olmazmış
Geçicidir soğuk hazan mevisim
Öğrendim acılarla sevişmeyi
Yoruldukça yoğrulurmuş insan da
Ben yanılmışım, hayat devam ediyor
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder