"varlığınla fazlasıyla dokunuyorsun zaten".
dedi biri.. öyleydi..her harfine kadar doğruydu.. içimi yakıyordu warlığıyla.. sıcaklığı mutluluk werici.. beni tamamladığını hissettim bi an..
ben özlemlerde şimdilerde..
sessizlerde..
öyle bi yere dokundu ki canımı yaktı..
söyledim, dinlemedi..
zayıf ve yorgun savunmam aynı yere ok gibi fırlattığı acımasız sözlere daha fazla dayanamadı..
ben boşluklarda..
belki kızgın belki kırgın.. umudum gözyaşlarıma karısıp aktı gitti.. hiç içi sızlamadı..
varlığımla dokunuyodum belki ama hiç kalbine dokunamadım..{dokunsamda hissettiremedim}
sense yakıp geçtin heryeri..